Anna Rudawcowa z.d. Okuszko-Boska herbu Leliwa
|
Pokój
Ktoś człowieka pochwycił w sidła,
Zmora nieszczęść i wojen straszy... Przyjdź, pokoju o białych skrzydłach, Połóż dłonie na sercach naszych. Świat rozbity, rozbitym atomem Niech złym snem nie osnuwa nocy! My tęsknimy za cichym domem, Chcemy zbierać dojrzałe owoce, Chcemy ziarno rzucać do roli, Żeby wyrósł chleb nie zatruty Chcemy w górze gwiazd, a na dole Ziemi jasną miłością osnutej. Boże, Ty - co potężną mocą Tyle cudów przed nami kładziesz, Pozwól zrywać najsłodsze owoce W niezniszczonym przez ludzi Twym sadzie. |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz