PATRIOTYCZNIE

Marynarze

Patriotyczny Wiersz Anny Rudawcowej napisany kilkadziesiąt lat temu, zawsze będzie aktualny, wspomniany z okazji niedawno (10.02.2016) obchodzonej 96 rocznicy zaślubin Polski z morzem w Pucku z udziałem prezydenta Andrzeja Dydy.

Wiersz może być wykorzystany szkołach również jako piosenka lub recytacja zbiorowa , bowiem wyraża miłość do morza całego polskiego społeczeństwa oraz wierność i gotowość marynarzy do poświęceń i obrony.

Wiew szeroki... Gra wiatr!.. Morze kłębi się wciąż...

Wraz z okrętem czuwamy na straży

I w obronie ojczyzny jak jeden mąż

Zwarty mur stanie: my - marynarze!

Dla Niej żyć i pracować... Za Jej honor umierać!...

Niech potęga Jej rośnie i rośnie!

Dumnie wzniosła się biało - czerwona bandera

I powiewa na wietrze radośnie.

W hutach śląskich... w kopalniach kilofem i młotem,

Czarną dłonią i sercem jak zorza

Wykuwają Jej przyszłość z diamentów i złota,

Ślubny pierścień rzucony do morza.

W mrocznych salach fabrycznych, przy warsztatach, maszynach,

Przy ruinach warszawskiej ulicy

Staną

zwartym szeregiem, rękawy zawiną

Niby tłum, niby mur - robotnicy!

Czy na straży Jej granic... Czy to na wsi na roli,

Pośród zbóż rozszeptanych i płowych,

Czy nad polską książeczką na ławce gdzieś w szkole

Jasną przyszłość będziemy budować!

Ślubujemy!... Jak jeden!... O, morze nieś głos nasz -

Ślubujemy ci my - marynarze

Kochać, bronić pracować i zawsze pozostać

Przy tym morzu i ziemi na straży!
                            ANNA RUDAWCOWA