WIRSZE A. RUDAWCOWEJ W PIESNI RELIGIJNEJ.

W Kętach w dniach 17-20.10.0214 odbył się XVII Międzynarodowy Festiwal Twórczości Religijnej „Psallite Deo”. W którego programie między innymi udział wziął Zespół Wokalno-Instrumentalny „Biały Ptak” z Białorusi z polskim repertuarem, a w nim znalazły się dwa wiersze  poetki Anny Rudawcowej „Biały Chrystus” i „Chrystus i róże”. Muzykę do tych wierszy skomponowała P. Helena Abramowicz poetka i wokalistka o pięknym srebrzystym głosie co nadało tym pięknym wierszom dodatkowego basku.

Proszę posłuchać tych utworów śledząc dołączony tekst.

Biały Chrystus                                      

Szedł biały Chrystus po zmartwychwstaniu,

Szedł polem promienny jak zorza:

Słońce wybiegło na jego spotkanie

I nisko kłaniały się zboża,

Szedł Chrystus ubogi i bosy

Gwarząc przyjaźnie ze słonkiem;

"Bądź pochwalony" - szeptały mu kłosy,

A w niebie dzwoniły mu dzwonki.

Szedł biały Chrystus po zmartwychwstaniu

Drogą skąpaną w błękitach,

Słońce klękało na kwietnym dywanie

Świat Go pozdrawiał i witał.

Wszedł do kościoła, stanął w ołtarzu;

gdzie został pokorny i cichy,

stamtąd do dziś nas łaskami obdarza

biały Chrystus nad złotym kielichem.

                                 Anna Rudawcowa

Chrystus i róże

Był u Chrystusa kiedyś dawno

Cudowny ogród pełen róż:

On czule pąki pielęgnował,

Najmniejszy z listków ścierał kurz.

A gdy się róże rozwinęły,

Pachniało tak w ogrodzie tym,

Że Chrystus zwołał wszystkie dzieci

By się cieszyły razem z Nim.

Lecz każde z nich zerwało kwiatek,

Wdeptało róże w proch i pył...

"A dla mnie co?" - zapytał Chrystus

I w głosie jego smutek był.

Uwiły dzieci ostre ciernie:

"Dla Ciebie wieniec mamy już!"

I krople krwi na Jego skroniach

Zakwitły w cierniach zamiast róż.   Anna Rudawcowa