GWIAZDA BETLEJEMSKA

Największa gwiazda

 Za parkanem księżycowym 
Za srebrzystym płotem 
W czarnym niebie biały anioł 
Sieje gwiazdy złote. 
Tu malutkie, a tu większe, 
A tam całkiem duże 
Wyrastają, rozkwitają 
Na puszystej chmurze. 
Biały anioł skosi gwiazdy 
I powiąże w snopki, 
A największą zrzuci z nieba 
Nad ubogim żłobkiem. 
I zobaczą pastuszkowie i zobaczą króle 
Jak ta gwiazda złotym blaskiem 
Dzieciątko utuli. 
Jak swym ciepłem i jasnością 
Nóżki mu ogrzeje 
Jak wskazywać będzie ludziom 
Drogę wśród zawiei.
                             Anna Rudawcowa