ZAPACHNIAŁO WIOSNĄ

Idzie wiosna Idzie wiosna polną ścieżką: - Uciekajcie białe śnieżki! Wzięła wiosna miotłę złotą Zmiotła śnieg i zmiotła błoto. W polu słychać śpiew skowronka, W niebie płonie złote słonko, W niebie wietrzyk chmurki goni, W lesie srebrny strumyk dzwoni. Idzie wiosna w słonka blasku Złote klucze ma przy pasku, Złote klucze od ciemnicy Białej zimy - czarownicy. Gdzie błękitny mignie płaszczyk Tam - niebiesko od przylaszczek, A gdzie stąpi jej trzewiczek Tam jest biało od śnieżyczek. Idzie wiosna leśną dróżką Kwitną kwiaty pod jej nóżką, Pod trzewiczkiem atłasowym Białe, żółte i różowe. Gdy wyciągnie wiosna rączki Biegną sarny i zajączki, Człapie miś, skacze wiewiórka Lecą ptaszki w strojnych piórkach. Gdy uśmiechnie się radośnie Wtedy w lesie coraz głośniej Gwiżdże kos i dzięcioł stuka, A kukułka woła "ku -ku" Gdy wieczorem spać się kładzie Pod drzewami w naszym sadzie, Stara grusza wiosnę tuli I cichutko śpiewa "luli". Anna Rudawcowa Venas la printempo Iras ĝi laŭ pado kampa: "Forkuru neĝbuloj blankaj!" Per balailo el oro Forĵetas ĝi neĝon kaj koton. En kamparo kantas alaŭdo Sur la ĉielo flamas la suno Sur horizonto vento pelas nubojn. En arbaro tintas arĝenta torento En la suna brilo venas printempo Ĉe zono havas orajn ŝlosilojn Al kaŝejo de sorĉisto La blanka vintro. Post printempa, blua mantelo Bluiĝas hepatikaj herbejoj Sur ĝiaj spuroj blankiĝas galantoj Sub ĝiaj atlasaj ŝuetoj Elkreskas koloraj floretoj Iras printempo laŭ pado kampa Post ĝi aperas tero floranta Al etenditaj manoj Kuras diversa bestaro. Iraĉas urso, saltas sciuro, Alflugas birdoj en belaj plumoj. Kiam printempo gaje ridetas En la arbaro la rido eĥas. Merlo fajfas, pego frapas La kukolo "ku-ku" vokas. Kiam printempo ekdormas Sub arbo en fruktoĝardeno Granda pirarbo ĝin brakumas Kaj: "dormu-dormu" susuras. Esperantigis Danuta Kowalska